۱۳۹۰ اردیبهشت ۳۱, شنبه

قسمت دوم - کارگران و دمکراسی


قسمت دوم از سلسله مقالات جامعه کارگری و رابطه آن با دمکراسی را از سر می گیریم با مبحث نزول از آسمان منافع تاریخی و اجتماعی جامعه کارگری و ورود و "هبوط " به مراحل کنونی و واقعی تاریخ ایران که گفتیم در قیاس با جامعه ایده آل و آتی برای نکوین چنین جامعه جهانی و واحد حکم مراحل مقدماتی و پیشین و واقعی و اما ضروری را دارد .

در رابطه با این ضرورت گفته می شود تاریخ انسان بدست خود انسان ساخته می شود و این امر هم برای ساختن جامعه واحد جهانی این آرمان شهر کارگری صادق است. مدل ساخت این جامعه ایده آل کارگری - یعنی ایده آل برای کارگران- بر هیچ کجای جریده عالم نوشته نشده است و روند های تاریخی و جهانی مطابق با هیج برنامه ایی از قبل تعیین شده بر روی ریل تاریخ نهاده نشده اند و به این معنا این فرایند ها در پی تحقق هیچ حقیقتی از پیش تعیین شده نیستند و هیچ نیرویی آنها را مانند عروسک های خیمه شب بازی کنترل نمی کند مگر دست خود انسان..

ذکر این امر در این جا برای تاکید دوباره این مهم است که برای تحقق و پیشبرد و فراشد تاریخ انسانی بایستی انسان خود و از جمله باید جامعه کارگری خود به تنهایی فعال و سازنده باشد چرا که هیچ تقدیری و برنامه از پیش تعیین و نوشته شده ای وجود ندارد

پس به این اعتبار در این جا سخن از فعالیت جامعه کارگری ایران برای رسیدن به آرمان شهریی است که در قسمت پیشین از آن سخن رفت.

ودر چارچوب این گفتمان است که مبحث جامعه کارگری ایران و رابطه آن با دمکراسی در کشور پیش می آید و مهم می شود. به این اعنبار به عبارت دیگر بایستی جامعه کارگری ایران برای تحقق جامعه ایده آل خود از همین حالا و از همین جا دست به کار شود. و سهم خود را در تاریخ ایفاء کند با این تذکر که می تواند هم مشارکت نکند اما بهر حال با دست رو دست گذاردن و توکل به مشیت الهی کار درست نمی شود و مسئله به کلی بی ربط و بی معنا خواهد شد.

قبل از هر مبحث تازه ایی مایلم در این جا یک نکته را دوباره متذکر شوم و آن هم در ارتباط می باشد با ساختن تاریخ انسان بدست خود انسان. گفتیم نیروی محرکه این چرخه تاریخ احکام از پیش تعیین شده آسمانی نیست.بل که نیاز انسانی برای بهزیستی است یعنی اصلی که جامعه کارگری ایران را هم در بر می گیرد و مستثنی نمی سازد.

بر این پایه کارگران که برای بهبود شرایط زیست خود فعال هستند در پی اثبات هیج تئوری و مکتبی نیستند و اگر هم این مبارزه برای بهبودی شرایط زیست آنها را پیوند می دهد با ترسیم هایی که از آرمان شهری کارگری شد در راستای همین تلاش برای بهبود شرایط زیست کارگری است...

ادامه دارد....


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر