سه اقدام مهم همیشگی که در شرایط بحرانی کنون از اهمیت بیش از پیش برخوردار می شود
- نخست گسترس سازمان ها و نهاد های مدنی این تشکلات خودپوی مردمی است
- و دوم ائتلاف احزاب لیبرال دمکرات و
- سوم پیوند ائتلاف احزاب با سازمان ها و نهاد های مدنی در زیر لوای یک قانون اساسی واحد
که مجموع این سه اقدام همان تشکیل کنگره بزرگ ایرانیان برای ایرانی آزاد و دمکرات می باشد.
تشکیل کنگره در واقع جوابی است به نیاز مبرم سازماندهی ایرانیان و رفع معضل قدیمی پراکندگی در میان نیروهای اجتماعی ایرانی. از دیگر سو کنگره پاسخی به این مسئله اساسی کشور است که حل مسائل ایران توسط خود ایرانیان و از راه سازماندهی نیروهای اجتماعی ایرانی صورت پذیر می گردد و این کنشگران اجتماعی ایرانی هستند که عامل تغییر کشور می باشند.
از این رو تشکیل کنگره بزرگ ایرانیان برای آزادی و مردم سالاری برای تغییر و اصلاح کشور بسوی آزادی و دمکراسی حیاتی است. چرا که بدون مردم و احزاب سازمان یافته و به هم پیوند خورده در یک کنگره سراسری هیچ جایگزینی واقعی ممکن نخواهد شد و هیچ جایگیزینی توان اجرایی نخواهد داشت و در ادامه بدون کنگره و تشکل جایگزین کار خلع قدرت از نظام کنونی عملی نخواهد شد.
وظایفی که کنگره در مسیر جایگزینی عملی پیش خواهد گرفت در رئوس کلی از قرار زیر خواهند بود:
