در ادامه می پردازیم به افتراق مفاهیم لیبرال دموکراسی پرولتری و لیبرال دموکراسی بورژایی.من در پایین مقدمتا یک نوشته ایی را که در بهمن 1390 نوشته ام می آورم تا بعد به ادامه مطلب بپردازیم
لیبرال دموکراسی کارگری یعنی چه؟
لیبرال دمکراسی کارگری یعنی ما کارگران با لیبرال دمکراسی و با جمهوری دمکراتیک و با مردم سالاری و آزادی برای ایران همراهیم و البته و صد البته از این لیبرال دمکراسی سیاست کارگری خود را درروند تاریخی اش تازمانیکه که اعتبار دارد، برای ارائه داریم.
این یعنی ما جناح کارگری و سوسیال ، لیبرال دمکراسی هستیم. این یعنی ما در طول این مرحله تاریخی در کشور در اصول آزادی خواه و دمکراتیم اما در راه مان بی آنکه از این اصول تخطی کنیم کارگریم و راه کارگری برای اجرای این اصول تخطی ناپذیر تاریخی داریم.
این یعنی در مبارزه بر علیه دشمنان آزادی و دمکراسی و دشمنان تاریخی در ایران باید بر کارگران به عنوان یک نیروی اجتماعی لیبرال دمکرات تکیه شود و ما از ستون های اصلی آنیم و حاضر به سازش با دشمنان تاریخی آزادی و دمکراسی در ایران نیستیم.
از نظر ما این دشمنان تاریخی عبارتند از: در شهر کاپیتالیسم سوداگر و در روستا روابط اجتماعی و اقتصادی متحجر. ما حیات خود و بالندگی خود را در فرجام انقلاب صنعتی دیده و در طول این فرآیند که لیبرال دمکراسی به عنوان یک نظام سیاسی آنرا همراهی می کند، به عنوان بخش فعال این نظام پیوسته بر خواسته ها و حقوق کارگری پای خواهیم فشارد.
به عبارت کلی لیبرال دمکراسی کارگری یعنی شرکت فعال کارگران و احزاب و تشکلات کارگری درروند انقلاب سیاسی و اقتصادی در تمام عرصه های سیاسی و اجتماعی کشور. ما در تمام مراحل جناح چپ و رادیکال انقلاب و پیرو حرکت به پیش و بدون سازش خواهیم بود و باقی خواهیم ماند.
ادامه دارد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر