همان گونه که خاطر نشان ساختیم کار دارای دو بعد اجتماعی و اقتصادی است. این دو بعد کار در ارتباط متقابل باهم می باشند. برخورد سوسیالیستی و جامعه گرایانه به کار، تضاد اجتماعی را که در مراحلی از تاریخ کار ظهور می کند بر حیطه اقتصادی کار منتقل می سازد. در نتیجه این ترانسفورماسیون گفتمان رایج و متداول تضاد میان کار و سرمایه پدید آمده است.
در واقعیت امر تضادی میان کار و سرمایه موجود نیست. چنین تضادی با .واقعیت کار وسرمایه مطابقت ندارد. پایه چنین تضادی رویکرد سوسیالیستی و جامعه گرایانه در برخورد به امر کار در تاریخ می باشد.
برخورد جامعه گرایانه به کار در تاریخ تنها به آفرینش تضاد میان کار و سرمایه بر اساس مدل تضاد طبقاتی و اجتماعی اکتفا نمی کند، او در حین حال و در ادامه سعی می کند از رویکرد جامعه گرایانه به تعریف کار و سرمایه بنشیند.
از دیده سوسیالیستی سرمایه در آغاز وجود نداشته است بل سرمایه شکل اجتماعی و طبقاتی است که وسایل کار - نه ابزار کار - به خود می گیرند.
بنابر این دیده نه تنها سرمایه صورت طبقاتی و اجتماعی وسایل کار می باشند بل که کار هم در این رابطه متضاد با سرمایه شکل طبقاتی و اجتماعی آنجه می باشد که کار خوانده میشود.
اما نه تنها کار و سرمایه بل نوازدی از ایندو یعنی بهره هم که حاصل باقی مانده و قابل انباشت از رابطه زناشویی کار وسرمایه است از دیده سوسیالیستی کار سابقا وجود نداشته است و سپس با پیدایش سرمایه به منزله یک پدیده اجتماعی ظهور می کند.
به این ترتیب رویکرد سوسیالیستی در برخورد به کار، سرمایه، کار و بهره را منوط و وابسته به موجودیت یک رابطه طبقاتی و اجتماعی در پروسه کار می کند
اما به این منوط سازی اکتفا نمی شود.
رویکرد سوسیالیستی به کار این پرسش را برای هواخواهانش اما باز گذارده است:
وجود پدیده های نظیر کار، سرمایه و بهره که از راه تضاد و شکاف طبقاتی توضیح داده میشوند، نظر به تاریخ پیدایش تضاد طبقاتی که قدمتی دیرین به عمر برده داری دارد آیا تاریخ این پدیده ها به تاریخ پیدایش برده داری بازمی گردد یا نه؟
نباید فراموش کرد آنچه ایرانیان سرمایه داری می خوانند- نه کاپیتالیسم و سرمایه گرایی - برخی هواداران رویکرد سوسیالیستی به کار آغاز این سرمایه داری را به آغاز برده داری برمی گرداند و تاریخ پیدایش کار، سرمایه و بهره را با تاریخ برده داری شروع می کنند.
این دسته از هواداران رویکرد سوسیالیستی به کار سرمایه داری و به طبع سرمایه و کار و بهره را از برده داری سر می گیرند و تا کاپیتالیسم یعنی برده داری مزدوری در عصر ما ختم می کنند.
دسته دیگر از هواداران رویکرد سوسیالیستی قائل به تمایز میان سرمایه داری و برده داری می باشند و سرمایه داری را همان کاپیتالیسم می شمرند و تاریخ آنرا به تاریخ انقلاب صنعتی و عصر ماشین و مکانیزاسیون بازمی گردانند.
در هر حالت منوط سازی هستی هرباره کار، سرمایه و بهره به هستی تضادهای طبقاتی و اجتماعی به سهم خود در ازای این که حلال مشکلات علمی و شناختی در تاریخ کار باشد مسبب ابهامات دیگری شده است.
ادامه دارد..
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر