ما اگر به ترتیب خدا شاه روحانیت که در شماره پیشین آمده بدقت بیاندیشیم آنگاه پی خواهیم برد که این همان تثلیث خدا شاه میهن است که در پنچ رور اول هر ماه گنجانیده شده است.
اما برای این منظور که این تثلیت را بتوان بدینگونه در پنچ روز نخست هرماه گنجانید پیشتر نیاز به یک اصلاحی بوده تا از این راه ماه اسفند را که سابقا ماه همیشه اسپیدنگان و سپید جامگان و روحانیت بوده را به ماه زن و زمین مبدل کرد و جنش اسفندگان را در همین رابطه براه انداخت.
و این در حالی است که در ادیان باطل گذشته مقام روحانیت پس از مقام اهورامزدا واقع بوده است و ترتیب آن در دین میترایی از این قرار بود
اما برای این منظور که این تثلیت را بتوان بدینگونه در پنچ روز نخست هرماه گنجانید پیشتر نیاز به یک اصلاحی بوده تا از این راه ماه اسفند را که سابقا ماه همیشه اسپیدنگان و سپید جامگان و روحانیت بوده را به ماه زن و زمین مبدل کرد و جنش اسفندگان را در همین رابطه براه انداخت.
و این در حالی است که در ادیان باطل گذشته مقام روحانیت پس از مقام اهورامزدا واقع بوده است و ترتیب آن در دین میترایی از این قرار بود
- مهر - بهمن - خرداد
- آبان - اسفند - تیر
- آذر - فروردین - مرداد
- دی - اردی بهشت - شهریور
به عبارت دیگر
- خدا
- روحانیت
- آتش و جاودانگی
- شاه و زمین
پس نتجه بگیریم. مطابق آن چه تاکنون آورده شد چنانچه ما این تغییرها و اصلاحات دینی را در پرتو متد تاریخی که توصیفش رفت مورد مطالعه قرار ندهیم آنگاه فهم بسیار از مسائل برایمان دشوار خواهد. چرا چون ما بر خلاف متد تاریخی دین زرتشی را که از راه پارسیان هندوستان برایمان باقی مانده نظیر آیات منزل و این که آن را به اشتباه آیینی تلقی خواهیم که توگویی از آغازش به همین گونه ثابت و غیر پویا بوده است.
برای این که متد تاریخی را بیش از پیش به توضیح کشانده باشیم به همین دین موسوم به دین مادی و آیین میترایی باز می گردیم.
همان گونه که پیشتر هم اشاره کردیم معمولا یک دوره کیانیان و دوره شاهان مطلقه ایی بر تاریخ ایران متصور میشود که در آن طبقه روحانیت و طبقه جنگاوران و شاهان در هم ادغام بودند. معمولا به این دوره , عصر کی ها و کوی ها و کرپان ها گفته می شود.
اتفاقا در تاریخ روم هم ما به همین دوره پادشاهان مطلقه و سپس دوره جمهوری برمی خوریم. دوره شاهان مطلقه که بیشتر به صورت افسانه آورده شده همان عصر رومولوس و ره موس میباشد که عصر پادشاهی مطلقه در تاریخ روم محسوب میشود.
روم ها این عصر را دوره توران ها می خوانند و توران ها را با دیکتاتورها فرق می نهند.
بهر حال در بازسازی تاریخ باید تاریخ واقعی را از تاریخ افسانوی، یابه عبارت دیگر تاریخ واقعی را از تاریخ دینی و یا تاریخ ادبی فرق نهاد.
پیوسته در این رابطه این قاعده فرمانفرماست:
این تاریخ واقعی است که تاریخ افسانوی و دینی و یا ادبی را معین می کند و نه برعکس.
و تاریخ واقعی عبارت است از تاریخ اقتصادی - اجتماعی و تاریخ سیاسی.
در رابطه با موضوع مبحث ما ، برای بازسازی تاریخ ایران و ایرانویچ ما نیازمند به فاکت هایی در حیطه اقتصادی، اجتماعی - حقوقی ، و سیاسی کشور هستیم تا بر آن اساس تاریخ واقعی ایران و ایرانویچ را بازسازی کنیم
بر پایه اصلی که در تناسب تاریخ واقعی و تاریخ دینی ارائه شد بازسازی تاریخ واقعی ایران بر شالوده تاریخ دین و تاریخ ادبیات و افسانه ها عاری از مشکل نخواهد بود.
نه این که افسانه ها، ادبیات و دین تاریخ واقعی را منعکس نمی کنند. اما در این انعکاس پیرو قواعدی هستند که ادبیات ودین و افسانه هرباره بر آن استوار می باشند.
دین ، ادبیات و افسانه زبان ها علمی نیستند ، گرچه از پایه های اجتماعی و تاریخی برخوردارند اما تنها از تاریخ و جامعه زمانه مایه نمی گیرند و از این گذشته تعهدی در بازتاب واقعیات زمانه ندارند.
ادامه دارد....
اتفاقا در تاریخ روم هم ما به همین دوره پادشاهان مطلقه و سپس دوره جمهوری برمی خوریم. دوره شاهان مطلقه که بیشتر به صورت افسانه آورده شده همان عصر رومولوس و ره موس میباشد که عصر پادشاهی مطلقه در تاریخ روم محسوب میشود.
روم ها این عصر را دوره توران ها می خوانند و توران ها را با دیکتاتورها فرق می نهند.
بهر حال در بازسازی تاریخ باید تاریخ واقعی را از تاریخ افسانوی، یابه عبارت دیگر تاریخ واقعی را از تاریخ دینی و یا تاریخ ادبی فرق نهاد.
پیوسته در این رابطه این قاعده فرمانفرماست:
این تاریخ واقعی است که تاریخ افسانوی و دینی و یا ادبی را معین می کند و نه برعکس.
و تاریخ واقعی عبارت است از تاریخ اقتصادی - اجتماعی و تاریخ سیاسی.
در رابطه با موضوع مبحث ما ، برای بازسازی تاریخ ایران و ایرانویچ ما نیازمند به فاکت هایی در حیطه اقتصادی، اجتماعی - حقوقی ، و سیاسی کشور هستیم تا بر آن اساس تاریخ واقعی ایران و ایرانویچ را بازسازی کنیم
بر پایه اصلی که در تناسب تاریخ واقعی و تاریخ دینی ارائه شد بازسازی تاریخ واقعی ایران بر شالوده تاریخ دین و تاریخ ادبیات و افسانه ها عاری از مشکل نخواهد بود.
نه این که افسانه ها، ادبیات و دین تاریخ واقعی را منعکس نمی کنند. اما در این انعکاس پیرو قواعدی هستند که ادبیات ودین و افسانه هرباره بر آن استوار می باشند.
دین ، ادبیات و افسانه زبان ها علمی نیستند ، گرچه از پایه های اجتماعی و تاریخی برخوردارند اما تنها از تاریخ و جامعه زمانه مایه نمی گیرند و از این گذشته تعهدی در بازتاب واقعیات زمانه ندارند.
ادامه دارد....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر