همان گونه که در شماره های پیشین هم به آن اشاره شد این رویکردی که موسوم به کمونیسم کارگری است گرچه از زمینه های اجتماعی محافظه کارانه و دست راستی کشور برمی خیزد اما متعلق به محافل بورژوایی - محافظه کار نیست.
محافل دست راستی و محافظه کار کشور در صورت رادیکال و توده ای شدن همان فاشیسم را به منصه ظهور می رسانند و انتقاد فاشیسم به دمکراسی از زاویه حکومت مطلقه و سلب آزادی است. در حالیکه انتقاد کمونیسم کارگری به دمکراسی و دمکراسی نوین و بورژوایی از مجرای انتقاد به آزادی نیست.
وجه برجسته کمونیسم کارگری پیوند آن با سنت لیبرالیته است. کمونیسم کارگری ایران در راستای سنت آزادی خواهی با آزادی خواهی کارگران ، رفع نابرابری اجتماعی و استثمار انسان از انسان، محو دولت و...در ییوند قرار دارد.
این ها وجوه برجسته ایی اند که کمونیسم کارگری را از فاشیسم وطنی و انتقادش به آزادی و دمکراسی در ایران سخت جدا می سازد.
از نظر من نه فاشیسم بل که آنارشیسم از مولفه های اصلی کمونیسم کارگری است. مشخصه آنارشیسم کمونیسم کارگری یک آنارشیسم دست راستی و کارگری است.
کمونیسم کارگری همانند آنارشیسم سنتی و کارگری خود را مرتب به در و دیوار می کوبد. به همه ناسزا می گوید. خواهان محو دولت در ایران است اما تئوری ایستگاهش استقرار حکومت شورایی و سوسیالیستی نیست بل که بدون تئوری گذار از حکومت و دیکتاتوری بورژوایی به اعطای همه اختیارات به شورا های کارگری است.
در این راه کمونیسم کارگری متعهد به انترناسیونالیته و همبستگی جهانی کارگران است. اما نظر به عدم واقع بینی کمونیسم کارگری در رگه اصلی اش به آنارشیسم سننتی وکارگری شبیه است.
او وفاداری به آرمان های تاریخی کارگر در ایران و جهان را لحظه ایی از خاطر نمی اندازد. درواقع مولفه اصلی او همین وفاداری به آرمان های تاریخی است و بس. کمونیسم کارگری فراتر از این اعلام وفاداری و پایبندی سفت و سخت به رهایی نهایی کارگران چیز دیگری نیست.
از این رو تا مادام که صفحه تعهد و وفاداری به آرمان های تاریخی را ترک نکرده کمونیسم کارگری آوای شیرین عدالت اجتماعی است. لاکن به محض درک صفحه آرمان ها در میدان واقعیت ایرانی کمونیسم کارگری به یک حرکت آنارشیستی دست راستی و کارگری مبدل می شود که در برابر پروسه تاریخی دمکراتیزاسیون، توسعه و رشد دندان و چنگ نشان میدهد و با هم پالکی های دست راستی اش علیه لیبرال دمکراسی در ایران هم آوا می شود.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر