۱۳۸۸ بهمن ۵, دوشنبه

دولت سبز یا حکومت سبز؟ کدامیک؟(۱)


۲۲ بهمن در راه است. ۲۲ بهمن امسال(۱۳۸۸) بی‌ شک از ۲۲ بهمن‌های سالهای قبل فرق بزرگی خواهد داشت. امسال جنبش سبز با شرکت خود در این جنشن بزرک حماسه دیگری خواهد آفرید. جنبش سبز در ۲۲ بهمن امسال به حکومت نشان خواهد داد که او بر حق وارث انقلاب ناتمام ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ است، انقلابی، که در رژیم حاکم از همان روز‌های اول به خون کشیده شد.

امسال جنبش سبز در مصاف با رژیم حاکم تجاربی دیگر کسب خواهد کرد و گام‌ها دیگر بر جلو بر خواهد داشت. بر کسی‌ پوشیده نیست، در چالش با رژیم اگر ما در اول کار نباشیم، در پایان آن آنهم نیستیم. البته این که ما این مسئله را دراز مدت و یا کوتاه مدت تر ببینیم هم به اهدافی بستگی دارد، که ما در این جنبش در پیش روی خود قرار داده ایم. به‌ نظر من اما، تا سرنگونی رژیم هنوز راه کمی‌ باقی‌ نمانده است. اما اگر جنبش سبز بخواهد به یک دولت سبز و یا برخی‌ آزادی‌های محدود در این رژیم بسنده کند، شاید رژیم حاضر به عقب نشینی‌هایی‌ و اصلاحاتی بشود، یعنی‌ پاسخگوی مطالبات بخشی از جنبش گردد. و بعد به کمک بخشی از جنبش به سرکوب بخش‌های دیگر آن بپردازد. رژیم در حقیقت خود به عنوان بخشی از جنبش ضد سلطنتی سالها ۵۶-۵۷ در نتیجه همچنین سازشی بر سر کار آمد و در نتیجه سازش با آمریکا از دل جنبش مردم بر حاکمیت بر خاسته و بعد از همان فردای ۲۲ بهمن ۵۷ مبادرت به سرکوب مابقی جنبش نمود. در واقع امکان چنین رفرمی محال نیست. فراموش نکنیم بخشی از جنبش و آنانیکه گرد آقای موسوی حلقه زده اند، نه‌ خواهان حکومت سبز و جمهوری ایرانی‌ بلکه خواستار دولت سبز هستند. استقرار یک دولت سبز در رژیم مستبد و شرعی البته اگر الان ممکن نباشد، استقرار آن در انتخابات بعدی ریاست جمهوری، ناممکن نیست. یعنی‌ اگر جنبش سبز بخواهد برای خود چنین هدفی را انتخاب کند، هدفی که بخشی از جنبش را ارضا می‌کند، باید مطمئن بود که رسیدن به آن در این رژیم از محالات نیست. اما برای اینکه این کار تحقق یابد رژیم سعی‌ خواهد کرد، روند "پخته شدن" و "جوشیدن" تا به مرحله نهایی خود برسد، و آنگاه وقتی‌ موقعیت سیاسی کشور به اندازه کافی‌ پخته شد و مردم در تب تغییر و رفرم سوختند، مبادرت به استقرار دولت سبز ملی‌ خواهد نمود، تا دهان رادیکال‌ها که خواهان سرنگونی کلّ رژیم اند را با سرب پر کند.

اما این کار به این سادگی‌ نیست، چون از یک طرف تجربه سالهای مبارزات ضد سلطنتی وجود دارد، و از دیگر جنبش سبز پخته تر از جنبش سالهای قبلی‌ این کشور است. اما با این وجود این خام اندیشی‌ است که اگر ما نظر به نقطه ضعف جنبش احتمال چنین مسئله أی را ندهیم. نقطه ضعف جنبش در واقع، همان بخشی است که خواهان دولت سبز ملی‌ در عوض حکومت سبز ملی‌ است.

ادامه دارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر