بر این پایه پیو.سته بالا بودن بازدهی بهره بانکی و نرخ سود سرمایه از شاخص های عقب ماندگی کشورها محسوب می شده است.
از دیگر سو این پرسش مطرح بوده است کشوری که در آن بازدهی پول و بازدهی سرمایه چنین بالا است- در ایران نرخ بهره بانکی حدودا 17 - 20 درصد و نرخ سود سرمایه حدود بالای 50 درصد می باشد چرا با این وجود سطح سرمایه گذاری از یکسو پایین- نازل بودن سطح انباشت سرمایه - و از دیگر سو سطح فرار و مهاجرت ثروت های پولی کشور به طرز چشمگیری بالا می باشد. گفته می شود این رغم خروج ثروت های پولی کشور بالغ بر 30 میلیارد دلار بطور سالانه می باشد.
ما اگر از منظر کلان به این اعدادو ارقام نگاه کنیم پی خواهیم این ارقام و اعداد ارتباط ارگانیکی با هم دارند. یعنی بالا بودن ارقام سودهای بانکی و سرمایه ایی مرتبط است با سطح نازل سرمایه گذاری و سطح پایین سرمایه گذاری و انباشت سرمایه در کشور متناسب است با انباشت تورمی پول و انباشت تورمی و راکد پول مرتبط است با خروج این ثروتهای ملی به خارج و به مناطق امن.
اما در پاسخ به این پرسش چرا در کشور سرمایه گذاری نمی شود، چرا توسعه و انکشاف سرمایه وجود ندارد با این که سطح بازدهی سرمایه در کشور به طرز چشمگیری بالا است باید مسبب اصلی را آن نظامات اجتماعی وسیاسی در کشور دانست که از دیر باز بر کشور استیلا دارند و از انسداد سرمایه گذاری و لذا تحول اقتصادی - اجتماعی و به تبع آن سیاسی کشور ذی نفع می باشند.
این نظامات اجتماعی- اقتصادی و سیاسی که از دیرباز به ما ارث رسیده اند با در دست داشتن ارکان اصلی تصمیم گیری عملا مانع در برابر انکشاف سرمایه گذاری و تولید محوری در کشور می باشند.
منفعت این زالو های اجتماعی - اقتصادی و سیاسی در همین است که حال در آرایش و ترکیب اقتصادی- اجتماعی کشور مشاهده می کنید.
این زالوها هستند که نظام بانکی و مالی و پولی کشور را در دست دارند، از سطح نازل سرمایه گذاری به علت بالا بودن نرخ سود و پایین بودن سطح رقابت ها و.. ، نازل بودن سطح دستمزدها .... منفعت می برند.
این زالو ها برای این که نظام خودشان در کشور را حفظ و نگه داری کنند، برای این که کیسه های کشادشان مدام بیش از پیش بسادگی پر شود، برای این که یکشبه به ثروت های نجومی دست یابند ، برای اینکه ایران را به منزله بهشت برای ثروت های باد آورده شان حفظ کنند ، یعنی همان ایرانی که از منظر این زالوها یک ایران بی همتاست.... این زالوها مبادرت به هر کاری می کنند تا با استفاده از اهرمهای قدرت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مانع آن شوند خللی در مراکز قدرتشان فراهم گردد.
بر این پایه در پاسخ به این پرسش چرا کشور عظیمی نظیر ایران با آن همه منابع ثروت طبیعی و انسانی در مسیر انکشاف سرمایه در جاز زده است و چرا در عوض انباشت سرمایه، و روان شدن ثروت های مالی در شعبات اقتصادی و سرمایه گذاری این ثروت های از کشور خارج می شوند در جواب باید به یک سلطه اقتصادی- اجتماعی و سیاسی از سوی زالو های خون مکنده اشاره کرد که بر شریان اصلی کشور چسبیده اند و بعضا همین زالو ها هستند که پول ها رامکیده و در بانک های خارج پس انداز می کنند. به عبارت دیگر هر آنچه که در نظام بانکی، سرمایه ایی و ... کشور عمل می کنند، نظام تجاری کشور را رقم می زند و... نتیجه استیلای همین زالو هاست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر