۱۳۹۱ تیر ۵, دوشنبه

من به کمتر از دمکراسی رضایت نمی دهم حال بخواهد استبداد از سوی اکثریت هم برگزیده باشد




من مخالف اینم که می گویند اکثریت حق انتخاب نوع نظام حکومتی را این که دیکتاتوری باشد، یا دمکراسی باشدرا  داراست.

من مخالف اینم که نوع نظام حکومتی این که پادشاهی، جمهوری اسلامی،  استبداد و ... و... در یک رفراندم از سوی اکثریت انتخاب شود.

 من به کمتر از دمکراسی رضایت نمی دهم.

من برای این مخالفت و موافقتم علل منطقی دارم که توضیح می دهم.

استبداد و خفقان از هر سو حتی از سو اکثریت هم  بر پا گردد محکوم است. یعنی این استبداد است که محکوم است و نه شیوه برپایی استبداد.

آزادی و دمکراسی  یک ضرورت تاریخی است و از این رو متکی به تمنای کسی نیست. استبداد و خفقان در تناسب با نظام های اقتصادی - اجتماعی عقب مانده است. استبداد  و خفقان نظام سیاسی چنین نظام های اجتماعی - اقتصادی است.

کشور در سایه چنین نظام های سیاسی , اجتماعی و اقتصادی از بین خواهد رفت و در هم پاشیده خواهد شد.

چنین نظام هایی در تحلیل نهایی منافی حقوق طبیعی بشر نظیر آزادی و دیگر حقوق انسانی می باشند.

حال با این احتساب دمکراسی و آزادی یک کیفیت است و هیچ کمیتی این کیفیت را تعیین نمی کند.

اما از سوی دیگر نظام دمکراتیک متکی به نظام انتخاباتی و پارلمانی است. یعنی متکی بر پرنسیب اکثریت - اقلیت می باشد.

آن اکثریت که در بالا حق اعمال استبداد نداشت، همان اکثریت در دمکراسی محق است هرباره از راه صندوق های رای بر اقلیت حکومت کند.

این که اکثریت بر اقلیت پیروز می شود و حاکمیت دارد  و این که این حاکمیت مکررا تکرار می شود استبداد نیست بل که استبداد عبارت است از اعمال نظامی مستبد که این حق و فرصت از اقلیت برای انتخاب شدن گرفته شود، نظامی که در آن رای اکثریت در نوع نظام جاودانه شده است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر