۱۳۹۱ فروردین ۱۰, پنجشنبه

نیروهای خود را زیر چتر مدرنیته و انقلاب نوین صنعتی بسیج کنیم! بخش اول

همان گونه من تا کنون در نوشته هایی از قبیل« اقتصاد ایران و کدام محور» و پیشتر از آن در « درباره دمکراسی نوین » و « دمکراسی نوین» و....  به اطلاع رساندم از منظر مدرنیته مسئله محوری در ایران امروز،  موضوع انقلاب صنعتی و تحول اقتصادی و بر این پایه ارتقاء قوای اقتصادی و مولده کشور است.

البته و صد البته انقلاب صنعتی در شرایط امروزی دنیا دیگر همانند گذشته و ماقبل انقلاب انفورماتیک پیروی از مدل های کهنه مکانیزاسیون نیست. توسعه صنعتی در دنیا امروز وارد فاز نوینی شده است و امروزه  روند اتوماسیون و دیجیتالیزاسیون  صنایع و اقتصاد کشور در دستور روز  تحولات اقتصادی کشور قرار دارد.

 لاکن  همان گونه که می دانیم متاسفانه و هزار دریغا ما  از نو در حال از دست دادن یک شانس بزرگ تاریخی دیگر که این بار انقلاب نوین صنعتی - روند اتوماسیون دیجیتالیزاسیون- در اختیارمان می نهد هستیم.

در دنیای امروز همه کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته - البته با یک تفاوت اساسی - در یک رده قرار گرفته اند و کلیه   کشورها  کم وبیش در برابر انقلاب نوین صنعتی در یک رده توسعه ایی واقع شده اند. با این تفاوت اساسی که کشورهای توسعه یافته صنعتی زبربنای ساختاری صنعت  و اقتصاد خود را از انقلاب پیشین صنعتی اخذ نموده اند و کشورهای در حال توسعه - نیمه سنتی نیمه صنعتی - نظیر ایران  نظر به عدم فرجام انقلاب پیشین  هنوز حائز چنین زیر ساخت اقتصادی نیستند.

ما برای غلبه بر موانع سر راه مدرنیزاسیون کشور همان گونه که پیشتر از این هم مطرح نمودم نه تنها هرباره بایستی بر موانع خارجی سر راه توسعه غلبه کنیم بل که در داخل هم موانع متعدد اجتماعی وجود دارند که راه مدرنیته را مسدود نموده اند.

در راستای طرح موانع داخلی است که من تاکنون تلاش نمودم که نشان دهم از سوی ایرانیان سنتی- که در ساختار سنتی اقتصاد در شهر و روستا سازماندهی شده اند -  برخورد منفی نسبت به انقلاب اقتصادی و صنعتی وجود دارد.

علم اقتصاد- مشهور به اقتصاد مدنی و سیاسی -  این دسته ایرانیان - علم اقتصاد سنتی - دارای  این وجه ممیزه است که مطلقه و مکانیکی است.

از این رو رویه سنتی در اقتصاد مدنی - اقتصاد سیاسی - با یک خویشتن ورزی و خودبینی غیر قابل وصفی همراه است. از همین رو مقتصدین سنتی وطنی ما هنگامیکه از نظام اقتصادی - اجتماعی کشور سخن می رانند باید هرباره توجه داشت


  • اولا مد نظر این ها از نظام اقتصادی - اجتماعی کشور همان نظام اقتصادی - اجتماعی سنتی و کهن سال ایران در شهر و روستاست
  • دوما بر پایه همان  مطلق بینی اقتصادی - اجتماعی و خودبینی مطلق بینانه نظام اقتصادی- اجتماعی مدرن و در روبه تکوین در ایران یا وجود ندارد و یا اگر وجود خارجی دارد به منزله یک سوغات غربی و به عنوان یک اقتصاد غیر بومی و -آنها این را سرمایه داری وابسته می خوانند -  باید نابود شود



ادامه دارد....


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر