در نظر من ظهور یک اسلامیست سوسیالیستی نظیر موسوی که ناگهان از پستوهای اداری و فرهنگی نظام سربر آورده و از سوی خاتمی که ادعای نزدیکی به نیمه محافظه کاران و نیمه ملیون داشت برای جانشینی خود به دنیا معرفی گشت، بی حساب و کتاب نبوده است.
جالب این است زمانی که ایشان از جانب خاتمی معرقی شدند گوشتشان چنان تلخ بود که حتی نهضت آزادی در طی یک مذاکره چند ساعته با ایشان بدون نتیجه بازگشتند و از این رو بلاتکلیف آقایان کروبی و موسوی را به عنوان کاندیداتور خود برگزیدند که خالی از عریضه نباشد.
همان گونه که ما امروز بهتر می دانیم نظر به روندی که حرکت اصلاحات طی نموده بود چپ نظامی که آبشخور این حرکت بود در اوج خود به سنن سنتی چپ پشت پا زده و در عمل به تدریچ مبدل به پیروان لیبرالیسم در ایران گردیده بود.
این امر به سنتی چپ که شاهد روند اوضاع بود خوش ننشست. و از این رو پس از علم شدن احمدی نژاد که ادعاهای سوسیالیسم دولتی را داشت و اما در اواخر دوره ریاست جمهوری نهم معلوم گشت که قادر نیست سنتی چپ را فریب داده و بدور خود بسیج کند ظهور ناگهانی موسوی سوسالیست خبر خوشایندی بود که سنتی چپ را شادمان نمود.
از سوی دیگر مردم به هیجان آمده از اوضاع که برای بر کناری احمدی نژاد و یارانش به میدان آمده بودند پس از ظهور ناگهان موسوی و برکنار رفتن خاتمی مدعی لیبرالیسم صحنه را ترک نکردند و بدنبال موسوی راه افتادند.
در این هنگامه از کسانی که با شهامت خود را بر علیه این جابجایی به سخن در آورد آقای حشمت الله طبرزدی بود که در حیرت این واقعه در مصاحبه با صدای آمریکا جانب آقای کروبی را گرفت.
خود آقای کروبی هم متوجه این تغییر ناگهانی خط سیر امور گشت و در کمپینی که هواداران موسوی قصد برهم زدن آن را داشتند اجبارا و ناخواسته بر علیه موسوی به سخن درآمد.
در این فاصله اعتراضات اجتماعی اقشار کنون مردم در کانون توجه جهانیان قرارداشت که پیش از انتخابات در سطح کشور به اوج خود رسیده بود و این حرکات سپس پس از سرکوب حرکت اعتراضی - انتخاباتی از دیده ها پنهان شد و در فضای امنیتی مصنوعا ایجاد شده افول نمود.
ما امرور بیش ار پیش میدانیم که دامنه حمایت از موسوی تا به بخشی از سپاه و ارگان ها نظامی و انتظامی و حتی امنیتی رژیم کشیده می شده است.
اما نظر به اراده رهبری انتخابات به پیروزی و ابقای احمدی نژادی منجر گشت که بعدها پیش از پیش معلوم شد که او از این ارائه خدمات در بیرون راندن حرکت اصلاحات از صحنه سیاسی کشور خواهان سهم و مزد جناحی اش از رهبری می باشد که نزاع تاکنون ادامه دارد.
این اختلاقات نظر به تداوم آن این امید را در حرکت خفته سبز زنده نگه میدارد که احتمالا روزی به عللی مراجعه به آنها برای نجات هستی نظام ممکن شود.
پس از آن که انتخابات با ابراز اراده رهبری بسود ریاست جمهور قبلی پایان خونینی یافت برغم خواسته اصلاح طلبان و آقای موسوی حرکت خیابانی گسترده ایی شکل گرفت که در طی یک سری عملیات اکروباتیک با رهبری داهیانه،آفای موسوی رفته رفته بسود تداوم حیات نظام به خواب رفت.
در این جا باید در نظر داشت این مردمی که برای رسیدن به خواسته های خود راه انتخابات را برگزیده بودند بدیهی است که در پی سرنگونی نظام سیاسی کشور نبودند. همین امر هم مهر خود را برغم خونین شدن بعدی حرکت سبز بر ماهیت نهضت باقی نهاد و از مسالمت آمیز بودن آتی آن چیزی کسر ننمود.
شاید این امر برای آندسته که خواهان سرنگونی نظام باشند پدیده خوشایندی نباشد اما در جواب به این دسته باید خاطر نشان ساخت که حرکت سبر از ماهیت یک حرکت انتخاباتی برخوردار بوده و در اشکال آغازین آن همان حرکت انتخاباتی مردم در چارچوبه نظام برای گزینش ریاست جمهور مطلوب خود در نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است. و درست با این شروط بوده که آقای موسوی وارد میدان انتخاباتی شده بودند . اما این که این حرکت به خون کشیده را سپس به حرکتی بر علیه خود نظام مبدل کنند و آنرا با نهضت های اجتماعی در کشور پیوند زنند ایده اولیه و انگیزه اصلی آقای موسوی از مشارکت در انتخابات نبوده است.
بدیهی است پس از عمل سرکوب ابشان در یک شوک کامل با درایت سعی نمودند با دل داری و همصدایی با معترضین با مهارت حرکت اعتراضی را خوابانده و به یک حرکت سبز خفته مبدل سازند که پیوسته دارای پتانسیل بیداری برای انجام وظیفه در قبال نظام را دارا می باشد.
اخیرا آقای رفسنجانی در رابطه با لزوم وجود یک حرکت با پتانسیل مردمی چنین اظهار داشتند:
هاشمی رفسنجانی:" مردم در صحنه نباشند، حکومت اسلامی شکل نمی‌گيرد.
ايسنا رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام گفت:
برای برپايی حکومت اسلامی، اگر مردم پا به ميدان گذاشتند و بر پيمان خود استوار ماندند، کار به سامان می‌رسد".
نباید از خاطر انداخت رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام از جمله کسانی قلمداد میشوند که به صحنه گردانی پشت برده حرکت اصلاحات و جنبش به خواب رفته سبز متهم می باشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر