این جنگی که می خواهند از نو راه بیاندازند برای مردمی که در پی این هستند سرانجام در خاک خود صاحب خانه شوند و در آن کنون هیچ کاره اند دو ضرر اصلی به همراه دارد
اول این که خطر این وجوددارد که به عنوان دفاع از خاک و وطن به آغوش رژیم خونخوارشان پرتاب شوند که این امر همان استحکام مردمی وانسانی این نظام را برای چند صباحی دوباره به همراه خواهدداشت و از همین رو این علتی می شود که این رژیم از آن استقبال کند
و دوم این که در صورت وقوع جنگ غوز بالا غوز خواهد شد. یعنی مشکل کم نداشتیم بهش مشکل اشغال هم برای دهه ایی افزوده خواهد شد.
بنابراین خوب بنگریم برای رفع جنگ باید به رفتن این نظام فشار آورد. چراکه مسبب داخلی برای همه این مصائب داخلی و خارجی این نظام در داخل است. هیچ نظام مردمی، ترقی خواه و خواهان شکوفایی اقتصاد و .... به استقبال گرگ های خارجی که چشم طمع به مال و خاک ما دارند نمی رود.
اما این نظام برعکس به عللی که می دانیم آتش افروز بوده و از وقوع خشونت های داخلی و خارجی و از بین بردن زندگی و انسان و.... به بهانه های واهی استقبال می کند. نمونه همین انتخابات اخیر و استقبال رژیم از خشونت .
از این رو ما نباید خودمان را به سر دوراهی یا نیروهای خارجی و یا رژیم قرار دهیم. این ها که این کار را می کنند در واقع از دیر باز در سودای رسیدن به قدرت به هر قیمت و یا در سایه قدرت های خارجی اند ، لذا تنفرشان از حکومت مردمی و جمهوری از پیش آشکار می باشد و دمکراسی که می گویند هیچگاه مردمی نخواهد بود و جمهوری را در پایه خود ندارد.
در عوض راه سومی وجود دارد و آن راه مردمی وراه جمهوری است برای رسیدن به دمکراسی است. فراموش نکنیم مفهموم جمهوری وسیع تر از مفهوم دمکراسی و نظام پارلمانی است و این آخری می تواند پایه مردمی و جمهوری نداشته باشد و با اتکا بر چند حزب پوشالی بر قشون خارجی متکی باشد.
ازهمین حالا و به همین بهانه جنگ تلاش کنیم روحیه استقلال طلبی و حکومت داری را در مدرسه وقایع روز بیش از پیش در خود بپرورانیم و نگذاریم که جنگ احتمالی خللی در راه اراده جمهور مردم برای حاکمیت مردمی ایجاد کند و آنرا بطور نظامی نابود کند. والا مملکت و خاکش بیش از پیش از این بی ارادگی مردمی در اداره خود لطمه خواهند دید.
همان گونه که میدانیم حضور خارجی راه حل نیست و منافی وطن دوستی است لاکن در عوض فراموش نکنیم بقا واستحکام این نظام به هر بهانه ایی یک بیراه و یک تحقیر مردمی و یک صلح گندیده است که جنگ داخلی و خارجی را پیوسته در بطن خود پنهان دارد
برای حل نهایی صلخ و آرامش داخلی و خارجی باید همه یکصدا به بهانه جنگ احتمالی، خواهان رفتن این رژیم باشیم. اهداف جمهوری و دمکراسی خواهی قدیمی را با اهداف جدید صلح خواهی و دفاع از خاک پیوند زنیم و به هیچ بهانه ایی به این و یا آن طرف تناسب کاذب در نغلطیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر