کنگره بزرگ ایرانیان برای آزادی و دمکراسی
- مولفه اصلی رژیمهای استبدادی در محروم سازی نیروهای اجتماعی در مشارکت در نظام اداری کشور است که این در نوع خود زمینه مساعدی جهت مداخله و حاکمیت نیروهای خارجی را فراهم میکند. چرا که زمانی که نیروهای اجتماعی داخلی قادر به نشان دادن اراده اجرایی شان در امور کشور نشوند و چون به این ترتیب مشق لازم برای تصمیم گیری و اداره کشور رادارا نیستند، آنگاه این نیروهای خارجی هستند که از خلاء حاصله به سود خود بهره برداری کرده و در زمان مناسب به حیات رژیم استبدادی به نفع خود و به ضرر مردم کشور پایان خواهند داد.
- برای خروج از این دور باطل بر نیروهای اجتماعی کشور لازم است که برغم نارسایی‌های موجود و فقدان تجربه‌های عملی لازم در امور کشور داری در عوض با بلند همتی زیر لوای یک قانون اساسی لیبرال دمکراتیک که آزادی را برای نیروهای اجتماعی تضمین و مشارکت همگانی در اداره کشور را تأمین کند، گردهم آیند.
- برای این منظور بایستی سازمان ها و نهاد های مدنی و اجتماعی که مظاهر تشکل های خودپوی مردمی هستند به این ائتلاف عمل وسیع و همگانی بپیوندند. در همین راستا باید سازماندهی های مردم گسترش یافته و بلاانقطاع به دامنه آن افزوده شود. بدون سازماندهی و تشکیلات ها مدنی نه پیروزی و نه تثببت آن عملی است.
- سپس پیوند این سازمان ها و نهاد های مردمی باهم و کلیت آن‌ها با احزاب لیبرال دمکراتیک مطرح است. احزاب لیبرال دمکراتیک باید به سهم خود زیر چتر یک قانون اساسی واحد گردهم آیند و در ضمن با سازمان ها و نهاد های مردمی و مدنی ارتباط برقرار نموده و مجموع این ارتباطات و گردهم آیی ها در یک سازماندهی و ارتباط تشکیلاتی گسترده در زیر لوای یک قانون اساسی لیبرال دمکراتیک بایستی شمایی از قدرت اجتماعی و اداری آتی کشور را به جهانیان ارائه دهد.
- هنگامی که این شبکه وسیع از ارتباطات و سازماند هی ها و نهاد های مردمی و احزاب در زیر سایه یک قانون اساسی واحد عملی گشت، آنگاه عملاً اراده مردم لیبرال دمکراتیک ایران برای بر کرسی نشاندن جامعه و نظام اداری سیاسی آتی خود عملی می‌گردد و به نمایش گذاشته میشود.
- اجتماع عظیم از این تشکلات مردمی و حزبی را می‌توان کنگره بزرگ ایرانیان برای آزادی و دمکراسی نامید.
- این کنگره نطفه جامعه مدرن و آتی ایران برای استقلال وآزادی و دمکراسی در کشور خواهد بود
- در این کنگره هم سازماندهی مردمی و مدنی تحقق یافته و هم ائتلاف احزاب سیاسی و هم ارتباط این دو باهم یعنی پایه‌های مردمی و روبنای سیاسی در یک جا جامه عمل می پوشد.
- به این ترتیب این کنگره به سهم خود هم گواهی از سازماندهی مردمی است و هم نشانه یک آلترناتیو تاریخی از یک نظام اداری که بر نهادهای مردمی متکی خواند بود و از سوی دیگر کنگره به مظهر عملی پیمان و اراده اجتماعی ایرانیان برای یک ایران نو مبدل خواهد شد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر